Αυτισμός (2)

---

Ηχητικό ντοκουμέντο

Ο Michael έχει σύνδρομο Asperger (διαταραχή αυτιστικού φάσματος) και έχει κατά συνέπεια φτωχές διαπροσωπικές δεξιότητες που τον καθιστούν δύσκολο να επικοινωνήσει με άλλους ανθρώπους ή/και να κάνει φίλους. Δεν επιθυμεί την οπτική επαφή και μιλά σε έναν τρίτο απότομα, με τσιριχτή φωνή που δεν συμβαδίζει με το μέγεθός του - είναι ένας ψηλός νέος, 19 χρονών.

Λόγου μιας μέσης νοημοσύνης, ο Michael δεν είχε τα απαραίτητα προσόντα, αλλά είχε το πάθος να ασχοληθεί με την τεχνολογία και την πληροφορική, ως ευκαιρία απασχόλησης. Εγγράφτηκε σε μια σειρά μαθημάτων «Πρόσβασης στην Τεχνολογία και Πληροφορική» που περιείχε μια σειρά μαθημάτων: Δεξιότητες Αγγλικών & Επικοινωνίας, Μαθηματικά, Ολοκληρωμένες Εφαρμογές, Χρήση Παρουσίασης Γραφικών, Χρησιμοποίηση του Διαδικτύου, Ανάλυση Συστημάτων, Ανάπτυξη Ιστοχώρου, Εικονικός Προγραμματισμός και Υλικό και Δικτύωση Υπολογιστών.

Αν και ένα μεγάλο μέρος της σειράς μαθημάτων αφιερώθηκε στη μεμονωμένη εργασία, η οποία ταίριαξε πραγματικά καλά στον Michael και ήταν η προτιμημένη επιλογή του για να δουλέψει, μερικές από τις ενότητες (αγγλικά και μαθηματικά) είχαν το ουσιαστικό στοιχείο της ομαδικής εργασίας και κατά τη διάρκεια των μαθημάτων και κατά την τελική αξιολόγηση. Λόγω της αναπηρίας του, ο Michael βρήκε την ομαδική εργασία πραγματικά δύσκολη να την διαχειριστεί, δεδομένου ότι δεν αντιμετώπιζε άνετα τους συμμαθητές του. Αυτοί βρήκαν τη συμπεριφορά του περίεργη και δεν ήξεραν πραγματικά πώς να του φερθούν. Μερικά από τα κορίτσια τον βρήκαν ενοχλητικό και δεν συμπάθησαν ποτέ το γεγονός ότι στεκόταν πολύ κοντά τους. Πλησίασαν τον εκπαιδευτικό για να του καταγγείλουν αυτήν την συμπεριφορά και για να του πουν ότι ανησυχούν που βρίσκεται στη ομάδας τους και ότι μπορεί να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στους βαθμούς τους.

Ο καθηγητής του Michael συναντήθηκε μαζί του, για να συζητήσει και τα ακαδημαϊκά και προσωπικά ζητήματα επικοινωνίας και να ελέγξει για το πώς αισθάνθηκε για αυτή την κατάσταση. Ο Michael δεν γνώριζε ότι ενοχλούσε ο τρόπος του, τα κορίτσια. Τα αγόρια αισθανόταν καλύτερα μαζί του και για αυτό του φερόντουσαν φιλικά. Ο καθηγητής εξήγησε στον Michael για τα ανεκτά φυσικά όρια και του περιέγραψε αυτό που θεωρείται κατάλληλη συμπεριφορά. Ο Michael συμφώνησε, ότι ο καθηγητής του θα μπορούσε να εξηγήσει στους συμμαθητές του τις δυσκολίες που συνδέονται με την αναπηρία του, ώστε έτσι η ομάδα του να τον καταλάβει και να τον αποδεχτεί.

Δεδομένου ότι ο σκοπός της εκπαιδευτικής ενότητας ήταν να αναπτυχθούν και να εξεταστούν δεξιότητες της βασικής εκπαίδευσης του σπουδαστή παρά οι διαπροσωπικές δεξιότητές ς, συμφωνήθηκε ότι Michael θα μπορούσε να κάνει μια εναλλακτική εργασία που δεν απαιτούσε την ενεργό συμμετοχή του σε μια ομάδα, η οποί όμως θα αξιολογούσε τις ικανότητες του, όπως όλων των άλλων σπουδαστών.

Ο καθηγητής συναντήθηκε έπειτα με την υπόλοιπη ομάδα, για να εξηγήσει μερικές από τις δυσκολίες που συνδέονται με το σύνδρομο Asperger και να εξασφαλίσει ότι κατάλαβαν ότι η συνύπαρξη τους στην ίδια ομάδα είχε γίνει για να ικανοποιήσει τις ανάγκες του Michael και για να μην διερευνηθεί περεταίρω η καταγγελία τους.

Ακούστε το ηχητικό ντοκουμέντο από αυτή τη μελέτη περίπτωσης:




Αυτή η μελέτη περίπτωσης  έχει αντληθεί από  την ιστοσελίδα του προγράμματος  Qatrain2 (www.qatrain2.eu).

Αξιολογήστε τις πληροφορίες σε αυτή τη σελίδα: 1 (πολύ χρήσιμο) 2 3 4 (όχι πολύ χρήσιμο)