Ses kaydı
Sonya 24 yaşında ve Bulgaristan’da yaşıyor. Q4S web sitesi hakkında bilgi edindiğinde çok heyecanlanmıştı. Çünkü Bulgaristan’da bugüne kadar kimse engelli öğrenciler için özel birşey yapmamıştı.
Kendisiyle görüştüğümüzde aşçılık kursunu yeni bitirmişti. Kursta ne gibi zorluklarla karşılaştığını ve bunlarla nasıl baş ettiğini sorduk. Deneyimlerini web sitemize koymamızı kabul etti.
İşitme yetisini 5 yaşında kaybedince ana okuluna gitmemeye başladı. 7 yaşına gelince işitme engellilere yönelik özel bir okula başladı. Orta okulu da burada tamamladı. Engelli öğrencilerle birlikte okuduğu için engeli olmayan yaşıtlarıyla pek arkadaşlık kuramadı. Böyle özel bir okula gittiği için başkalarıyla sosyalleşmede ve dünyaya bakış açısı geliştirmede kısıtlandığını söylüyor.
Sonya yine de kendini şanslı görüyor, çünkü engeli olmayan bir ablası var; hem ona çok yakınlık gösteriyor, hem de hakkını araması için Sonya’ya yardım ediyor. Onun sayesinde üniversite giriş sınavlarına çok iyi hazırlandı ve istediği “Sosyal Hizmetler Bölümünü” kazandı.
Hem sınıf arkadaşları, hem de eğitmenler çok yardımsever ve anlayışlıydı.
İki yıl önce mezun oldu. Dünyayla tek bağlantısı işitme cihazı ve işaret dili yorumcusuydu. Kendini yalnız hissediyordu. Bu kritik döneminde ablası yine onun yardımına yetişti. 24üncü yaşgününde ona sürpriz bir hediye verdi: Bulgaristan Milli Eğitim Bakanlığının Sertifikasını veren bir Aşçılık Meslek Kursu.
Sonya başta biraz çekindi, çünkü bu uygulamalı bir kurstu. İyi işitemeyeceğini ve eğitmenin talimatlarını yerine getiremeyeceğini düşündü.
Yine de denemeye karar verdi. İlk gün eğitmen çok yakın davrandı ve dersten sonra onunla konuşarak ihtiyaçlarını anlamaya çalıştı. Eğitime devam etmesi için işaret dili yorumcusunun da kursa katılması gerekiyordu. Eğitmen buna izin verdi ama ertesi gün beklenmedik başka bir sorun çıktı. Yıllardır onunla birlikte çalışan işaret dili yorumcusu hastalanmış ve gelememişti. Zaman dardı ve fazla seçeneği yoktu. Sonunda kendi yaşında bir yorumcu seçti. Konusunda uzmandı ancak kılık kıyafeti bir işyeri için hiç uygun değildi. Herkesin dikkatini çekiyordu, bu da sınıf atmosferini bozuyordu. Sonya bundan rahatsız olmuştu.
Durum ertesi gün de aynıydı. O yüzden Sonya bu kızdan destek almaktan vaz geçti. Artık kendi başının çaresine bakacaktı, çünkü kurs zaten çok kısaydı ve uygulamalı faaliyetler çok yoğundu.
Sonya öğretmeniyle bir görüşme yaptı. Öğretmen çok açık fikirli bir bayandı ve gerekli düzenlemeleri yapmaya hazırdı. Sonya talimatları anlamak için öğretmenin dudaklarını okuyacağını, bu yüzden de konuşurken yüzünü net bir şekilde görmesi gerektiğini anlattı. Ayrıca daha koyu bir ruj sürmesini istedi. Koyu renkli elbiseler giyerse hareketlerini de daha kolay ayırd edebilecekti.
Bunlar çoğu insan için sıradan şeylerdi ama Sonya için çok önemliydi. Öğretmeni bunlara uydu ve bu sayede Sonya derslere daha etkin bir şekilde katıldı. Talimatları anlayabildi, sınıfta dolaşabildi ve güvenlik prosedürlerine aynen uydu. Hatta arkadaşları da yardımcı olmuştu. Her okul gününün sonunda bir arkadaşı sınıfta tuttuğu notların bir kopyasını verdi, bu sayede atladığı birşey olduysa oradan tamamlayabildi.
Bu küçük uyarlamalar Sonya için önemli farklar yarattı ve kursu çok faydalı hale getirdi. Etrafından aldığı küçük yardımlar ve dostça davranışlar sayesinde işaret dili yorumcusu olmadan da bu işi halledebileceğini gördü.
Sonya kursu başarıyla tamamladı ve kendini çok daha umutlu ve motive hissetti. Profesyonel bir aşçıydı artık. Tüm uygulamalı faaliyetleri yapabiliyordu ve açıkça konuşup ihtiyaçlarını söylediği takdirde gerekli desteği alabileceğine inanıyordu. Kendine güveni artmıştı.
Q4S’ten de destek alarak aşçılık becerilerini ve kendini daha da geliştireceğini söylüyor. Sosyal Hizmetler konusunda da devam etmeyi düşünüyor. Q4S sitesini ziyaret edenlere şu mesajı iletiyor: “Israrcı olun ve arkadaşlarınızdan ve öğretmenlerinizden yardım istemekten korkmayın”.
Ses kaydını dinlemek için tıklayınız:
UK/09/LLP-LdV/TOI-163_285
